Wydawnictwo dostępne jest w trzech wersjach:

PAWEŁ MYKIETYN

Paweł Mykietyn urodzony 20 05 1971 roku w Oławie. Kompozytor . Studiował w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie profesora Włodzimierza Kotońskiego (dyplom w 1997). Brał udział w Międzynarodowych Letnich Kursach dla Młodych Kompozytorów w Kazimierzu nad Wisłą (1991,1992,1993) oraz Gaudeamus Music Week w Amsterdamie w 1992 Uczestniczył w wykładach takich kompozytorów jak: Witold Lutosławski, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki, Magnus Lindberg, Louis Andriessen, Francoise Bernard Mache czy Michael Nymann. W wieku 22 lat zadebiutował na festiwalu „Warszawska Jesień” utworem „La Strada”. W 1995 utwór „3 for 13” – zamówienie Polskiego Radia - zdobył pierwsze miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w kategorii młodych kompozytorów. W 1996 utwór „Epifora” zamówiony przez Studio Eksperymentalne Polskiego Radia, zdobył pierwsze miejsce na IV Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Amsterdamie w kategorii młodych kompozytorów. Komponował dla takich solistów jak Elżbieta Chojnacka, Ewa Pobłocka, Andrzej Bauer. Współpracował z wybitnymi dyrygentami m. in. Jean-Paulem Dessy, Jackiem Kaspszykiem, Jerzym Maksymiukiem, Diego Massonem, Wojciechem Michniewskim, Reinbertem de Leeuw. Pisał muzykę na zamówienia festiwalu Warszawska Jesień , Teatru Wielkiego Opery Narodowej i dla zespołów: the Belcea Quartet, de Ereprijs, Icebreaker, Kronos Quartet. W styczniu 2000 otrzymał „Paszport Polityki”. W tym samym miesiącu jego kompozycja „3for13” była prezentowana na Midem Classique w Cannes.
W 2008 został pierwszym laureatem Nagrody Mediów Publicznych „OPUS”. W 2011 został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2012 roku został nagrodzony prestiżową nagrodą Prix France Musique Sacem za muzykę do filmu”Essential Kiling” Jerzego Skolimowskiego. Paweł Mykietyn był założycielem i klarnecistą działającego w latach 1990-2005 zespołu Nonstrom, specjalizującego się w muzyce współczesnej.
Począwszy od 1996 skomponował muzykę do większości spektakli teatralnych w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Od 2008 prowadzi scenę muzyczną w Nowym Teatrze w Warszawie. Jest autorem muzyki do wielu filmów fabularnych, za które był nagradzany między innymi podczas Festiwalu Filmowego w Gdyni. 

Composer, was born on 20th May 1971 in Oława. He studied composition under professor Włodzimierz. Kotoński at the Fryderyk Chopin Music Academy in Warsaw (diploma in 1997).He took part in The Summer Composition Courses in Kazimierz Dolny (1991,1992,1993) and Gaudeamus Music Week in Amsterdam (1992).He has attended lectures of such composers as Krzysztof Penderecki, Witold Lutosławski, Henryk Mikołaj Górecki, Michael Nyman, Magnus Lindberg, Louis Andriessen or Francoise Bernard Mache. At the age of 22 he made his Warsaw Autumn Festival debut, with work “La Strada”. In 1995 his composition “3 for 13”, commissioned by Polish Radio, was placed first in the under 30 category at the UNESCO International Composers Rostrum in Paris.
In 1996 his composition “Epifora”, commissioned by Experimental Studio of Polish Radio took First Award in the category of young composers at the 4th UNESCO International Rostrum of Electro acoustic Music in Amsterdam; in addition it won one of the four nominations in the general category. He has written the music for the Warsaw Autumn Festival, Teatr Wielki - Polish National Opera and for groups such as de Ereprijs, the Belcea Quartet, Icebreaker and Kronos Quartet. In January 2000 he won “Paszport Polityki”. In the same month his composition “3 for 13” was presented at the Midem Classique in Cannes. In 2008 he was first prizewinner “OPUS” Public Media Award. In 2011 he was honoured with Knights of the Order of Polonia Restituta. In 2012 he was awarded a prestigious award Prix for Musique Sacem France for music to the film “Essential Kiling” of J. Skolimowski.
Paweł Mykietyn was the founder of, and clarinetist in, the ensemble “Nonstrom” which specialized in the performance of contemporary music. Since 1996 he has composed music for the most of Krzysztof Warlikowski productions. Since 2008 he has been the musical chief in Nowy Teatr in Warsaw. He composed music to many feature films for which he was awarded during Polish Film Festival Gdynia.

Awangarda na gumowej smyczy.

Wreszcie doczekaliśmy się płyty od kwartetu Nemezis (Marcin Bociński, Konrad Kucz, Łukasz Pawlak, Maciej Staniecki), na której zespół podjął się napisania własnych interpretacji utworów pochodzących z repertuaru Pawła Mykietyna. Grupę Nemezis doskonale znamy z płyt z muzyką elektroniczną – często odwołującą się do lat 90. To, że udało się zaprosić muzykom do współpracy Pawła Mykietyna – jednego z najwybitniejszych kompozytorów muzyki współczesnej – uważam za wielki sukces. Twórczość Pawła Mykietyna jest niezmiernie plastyczna i otwarta na różne stylistyczne wybryki. Pamiętam jego wielkie dzieło „Pasja wg św. Marka”. W partyturze znalazło się miejsce również dla rockowej gitary.

Na płycie „Nemezis vs Mykietyn” ujarzmiona jest muzyka współczesna. Podjęto próbę nadania jej bardziej przyswajalnej formy. Co ciekawe, muzycy wzięli pod lupę – bądź co bądź – materiał filharmoniczny, a narzędzia jakich użyto raczej nie wpisują się w orkiestrowy asortyment; wykorzystano elektronikę, syntezatory, gitarę, sample oraz field recording.

Powstało pięć nagrań, balansujących na granicy dźwiękowej ekwilibrystyki. Od pierwszych sekund zaskakuje utwór „A Song Whose Lyrics Have Been Forgotten”, ze zgrabnie skonstruowanymi bitami, które dobrze oddają mroczny nastrój oryginalnego nagrania Mykietyna „Kartka z albumu” (2002) na wiolonczelę i taśmę. Niestety pojawia się problem w „Signals”. Znając oryginalną wersję kompozycji „4 for 4” (1997), której fragmenty stały się punktem wyjścia dla „Signals”, to wydaje się, że członkowie Nemezis poszli na łatwiznę. Nie przekroczyli pewnych granic ekstremum, potraktowali ten wycinek twórczości Mykietyna z ogromną łagodnością. Podobnie jest w najdłuższym utworze na płycie „Back To Square One” (wersja koncertowa), choć w przeciwieństwie do „Signals” jest tam o wiele więcej ciekawszych rozwiązań w samej metodzie rozłupywania dźwięku na części pierwsze. Myślę, że można było też uniknąć włączenia do nagrania efektów głosowych. W „Echoes” Nemezis ewidentnie łapie na gumową smycz awangardowe i postmodernistyczne ciągoty Mykietyna, ale całe szczęście muzyka polskiego kompozytora nie wyrywa się z rąk i staje się bardzo potulna.

I to jest cholernie cenna uwaga w przypadku krążka „Nemezis vs Mykietyn”. Nie wiem czy to był zamierzony cel, ale chwała zespołowi za to, bo kto wie, może twórczość Mykietyna znajdzie też swoje miejsce na przenośnym odtwarzaczu jakiejś osoby, która do tej pory nie znała jego kompozycji i pewnie nigdy nie sięgnęłaby do nich. Na pewno tak będzie po wysłuchaniu ostatniego nagrania „A Couple with Their Heads Full Of Clouds”. Na takie chwile warto było czekać, choć ta trwa tylko sześć minut. Strukturze tej kompozycji jest zdecydowanie bliżej do amerykańskich minimalistów, niż do jakiegoś polskiego kompozytora. Muzycy świetnie połączyli jakże prostą partię gitary, bity oraz mieniącą się elektronikę z delikatną wariacją rozpisaną na instrumenty smyczkowe.

Trzeba podkreślić, że okładka płyty jest estetyczna i przemyślana, jedna z najładniejszych w tym roku. Album doczekał się też pięknej wersji winylowej z bonusami (tylko 30 sztuk – tutaj można zobaczyć oraz zamówić).

„Nemezis vs Mykietyn” to płyta bardzo potrzebna, ale napisana z pewną dozą niepewności, co jest spowodowane faktem zmierzenia się z twórczością Mykietyna. Za mało na niej zaskakujących momentów. Bardzo doceniam jednak Nemezis za to, że poszli na dłuższy spacer z groźnym i wykwintnym osobnikiem. Smycz nie pękła, ale edukacyjny spacer z awangardą w tle przyda się każdemu.

Łukasz Komła nowamuzyka

Materiał bardzo długo oczekiwany, przepięknie przy tym wydany, z kolażowymi grafikami na okładce i jeszcze wersją deluxe opublikowaną w 30 kopiach (można ją znaleźć tutaj). Kwartet Nemezis (Bociński, Kucz, Pawlak, Staniecki) wziął na warsztat różne kompozycje Pawła Mykietyna, dostając wcześniej zielone światło do przeróbek od ich autora. Efekt nie szokuje o tyle, że sam Mykietyn jest uwrażliwiony od lat na brzmienie poszukującej muzyki niefilharmonicznej. Z drugiej strony – przeróbki dotyczą fragmentów utworów na klasyczne instrumentarium, więc jednak element ciekawości jest. Najsłabiej wyszło to w koncertowym „Back To Square One”, niepotrzebnie wydłużonym i nużącym. Dobrze w „A Song Whose Lyrics Have Been Forgotten”, gdzie posępne beaty podkreślają liryczny charakter oryginalnych partii z „Kartki z albumu” (na wiolonczelę i taśmę). Nie jestem do końca przekonany do głosów i field recordingów w tym i kolejnym („Signals”) nagraniu, ale z całą pewnością najlepszym materiałem do przeróbek okazały się wczesne utwory Mykietyna – „3 for 13″ (1994) i „4 for 4″ (1999). Paradoksem tej płyty jest to, że choć duże wrażenie robi szczególnie gra pogłosem, próba zagłębienia się w przestrzeń oryginalnego nagrania („Echoes”), to w sumie mamy przede wszystkim album bardzo miły w słuchaniu, ułatwiający niewątpliwie kontakt z Mykietynem. Znikają walory operowania tempem, czasem w kompozycjach PM. A końcowy „A Couple with Their Heads…” z zagęszczonymi repetycjami robi z niego na pewno bardziej Reicha niż Szymańskiego. Zadanie zacierania granic i edukowania nowej publiczności zostało wykonane, choć w paru momentach oczekiwałbym bardziej radykalnego spojrzenia.

Bartek Chaciński polifonia