REQUIEM RECORDS


od lat wydaje i promuje muzykę elektroniczną, ambientalną i industrialną. 

Dziś praca wydawnictwa skupia się przede wszystkim na przedsięwzięciu o nazwie Archive Series

Linia wydawnicza Archive Series to unikatowy projekt, który stworzyliśmy by zachować ogromny potencjał muzyki lat 70, 80 i 90. 

Wznawiamy, a w wielu przypadkach wydajemy po raz pierwszy nagrania polskiej sceny niezależnej. 

Wartość artystyczna tej twórczości jest nieoceniona, choć w wielu przypadkach nieznana, a my postawiliśmy sobie za cel ocalenie przed upływem czasu dokonań twórców z tamtych lat.



KONTAKT


ZAMÓWIENIA

 
 

SLEEP WELL chapter IV | Glad I was young in the 80's | requiem rec 52/2013



... to nowe wykonania utworów kształtujących naszą muzyczna świadomość. Esencja lat 80. zamieniona w dźwięki. Współczesna interpretacja dekady, w której powstawały najlepsze hity. Posmakujcie brzmień z czasów wideo i syntezatorów w nowoczesnej odsłonie. Te kawałki zostaną w was na dobre od pierwszego słuchania.

Glad I was born in the 80's are cover versions of old hit songs which have influenced our music tastes. The essence of the 80's captured in sounds. A modern interpretation of the decade famous for the best hit songs ever. Simply taste the sounds dating back to 8bit computers, video games and synth pop times and they will stay with you forever.

01. Maciej Staniecki + Magda Gaj–Nowicka Chris Isaak Wicked Game
02. NOT + Pati Coil + Marc Almond The Dark Age Of Love
03. Das Moon Kraftwerk Das Model (V1.02)
04. Prawatt Deutsch Amerikanische Freundschaft Der Mussolini
05. Maszyny i Motyle + Małgorzata Florczak Tillbaka The Cure Lullaby
06. 7JK / Job Karma + Sieben / Orchestral Manoeuvres In The Dark Maid of Orleans (V1.02)
07. Wojtek Konikiewicz + Robert Marciniak + Waldemar Jędruszak Gary Numan Cars
08. Agressiva 69 RMX Jarosław Jaro Baran Republika Tak długo czekam (Ciało)
09. C.H.District + Adam Białoń Nowy Horyzont Kraftwerk Sex Objekt
10. Fuka Lata Soft Cell Tainted Love
11. The Complainer New Order Blue Monday
12. Jacaszek Gazebo I Like Chopin
13. Ireneusz Socha Robert Wyatt Shipbuilding
14. Bolesław Błaszczyk + Soma + Marcin Bociński Mandy Smith I Just Can’t Wait
15. Maciej Staniecki + Bartek Księżyk NeLL / Łukasz Lach L.Stadt David Bowie Ashes To Ashes



Maciej Staniecki

Kompozytor i producent muzyczny. Autor muzyki do kilku filmów i przedstawień teatralnych (m.in. „Vinci” Juliusza Machulskiego i „Paradox Lake” Przemka Reuta). Od 2001 związany z Nemezis, były członek Hedone i Chwastów. Wydał dwie płyty solowe z których jedna została uznana przez magazyn HiFi Muzyka płytą roku 2004. Od lat jako producent i realizator dźwięku współpracuje z TonnStudio. Założyciel MusicDesign – pod tym szyldem tworzy muzykę do reklam, aplikacji i wydarzeń artystycznych.  
www.maciejstaniecki.com | www.music-design.pl



Magda Gaj–Nowicka

Krótka przygoda ze szkołą muzyczną i gitarą, zakiełkowała głęboką przyjaźnią z muzyką. Wokalne szlify zdobyła jako back vocal w rockowym zespole Leafless Tree, śpiewała w dancowym zespole Waveless. Projekt MPG i współpraca z Maćkiem Stanieckim to jak do tej pory najbliższe jej klimatem, eksperymenty muzyczne. 
facebook



NOT

Powstał w 1999 roku z inicjatywy: Roberta Tuty (Agressiva 69, Maleńczuk Tuta Rutkowski Super Trio, TRYP, 1984, BIELAS I MARYNARZE), Kuby „qbx–a” Wandachowicza (CKOD, TRYP) i Marcina „Cinassa” Kowalskiego (CKOD ). Inspiracje oscylowały wówczas zarówno wokół ciężkiego grania typu Swans, Einstuerzende Neubauten, jak i popowo–kabaretowych produkcji w stylu Marca Almonda. Taki charakter miała pierwsza płyta zespołu – „BAD TRIP BOYS”, wydana 2001 roku przez niemiecką wytwórnię Noiseworks. Ewenementem – jak na rynek zachodni – było to, że płyta została w całości nagrana w języku polskim. Utwory NOT ukazywały się na wielu składankach w Polsce (wszystkie edycje undergroundowej łódzkiej składanki „E Pluribus Unum”) i za granicą („Hallo 13” /Niemcy/, „The Loneliest Link in a Very Strange Chain” i „Splicing The Icy Expanse” /USA/). W roku 2006 zespół – w składzie poszerzonym o perkusistę Łukasza Klausa – rozpoczął pracę nad swoją nową płytą, zatytułowaną po prostu „NOT”, która została wydana w 2007. Trwają prace nad nowym materiałem. W utworze gościnnie wystąpiła Patrycja znana z zespołu Oszibarack i Husky. 
facebook



Das Moon

To duża dawka elektroniki z domieszką industrialnego brzmienia gitary i unikalnych instrumentów perkusyjnych + charyzmatyczna wokalistka i poetka Daisy K. Zespół wykorzystuje wcześniejsze doświadczenia na granicy industrialnego eksperymentu i muzyki elektronicznej jako punkt wyjścia do tworzenia w estetyce alternatywnego popu. Ważnym elementem koncertów są synchroniczne projekcje wideo. DAS MOON tworzą: Daisy K. – wokalistka, autorka tekstów, DJ Hiro Szyma – didżej, perkusista, absolwent warszawskiej ASP, Musiol – producent muzyki elektronicznej i multimediów (studia w bostońskim Berklee College of Music); Paweł Gawlik, basista i producent muzyczny. W 2011 r. nakładem Agencji Fonograficznej Polskiego Radia ukazała się pierwsza płyta DAS MOON pt. „Electrocution”. Album zmasterowali Emily Lazar i Joe LaPorta w renomowanym nowojorskim studiu The Lodge (pracowali m.in. dla Depeche Mode, The Prodigy, Björk). 
www.dasmoon.pl



Prawatt 

Zespół z Trójmiasta założony w 2004 grający improwizowaną muzykę eksperymentalną, wyłącznie analogową, bez użycia MIDI i komputerów. Dźwięki tworzone są przez system generatorów i automatów perkusyjnych, z których większość to urządzenia własnej produkcji. Dwie z maszyn pamiętają jeszcze czasy TOTARTu, kiedy były wykorzystywane przez Szelest Spadających Papierków. Brzmienie generatorów uzupełniane jest przez gitarę, wokal oraz gramofon, z którego odtwarzane płyty o fantastyczno–militarno–sakralnej treści, przetwarzane są przez system automatów. Na koncie mają wiele koncertów w Polsce i za granicą. Przez zespół przewinęło się kilku muzyków i gości. Podstawowy skład: Jachi – założyciel zespołu oraz konstruktor automatu perkusyjnego, tworzącego serce Prawatta. Karol Schwarz – gitarzysta, wokalista, operator generatorów, znany głównie jako szef gangu Nasiono Records. Szymon Albrzykowski – operator gramofonu i generatorów, znany z działalności w SSP oraz Karol Schwarz All Stars. 
www.prawatt.com



Maszyny i Motyle

Trio gitarowo–basowe sprzężone dźwiękiem z komputerem i ruchomym obrazem. Początek zespołu jako klasyka psychodeliczno–matematycznego doom noise punk–metalu sięga I wieku po narodzeniu FB. Osobliwą atmosferę koncertów MiM buduje autorskie audio–wizualne echo erupcji atomowych generowane w takt industrialno – plemiennego transu. Osiągnięcia: demo „Ex Anty Futura”, wizjonerski klip „Koniec Kubicy” z 2009 roku, awans do finału Asymmetry Festival 2010 oraz kilkadziesiąt koncertów w całej Polsce z zespołami od Hati, Mazzoll inFormation, Żerafał po Jarboe, [peru] czy Moją Adrenalinę. W czerwcu 2012 MiM podejmuje wyzwanie „Sleep Well 4”. Gosia Florczak i Jacek Sokołowski z Tillbaki, w przerwie prac nad własną płytą, udzielają wsparcia w aranżacji wokali i produkcji utworu. Trio nieprzerwanie ewoluuje, próbując w postmłodzieńczej naiwności uciec przed zaszufladkowaniem i pożarciem własnego ogona. Obecnie MiM kończy pracę nad debiutanckim albumem.
www.maszynyimotyle.art.pl



7JK / Job Karma + Sieben

7JK to nowy projekt muzyków SIEBEN (UK) i JOB KARMA (PL). Zapętlone dźwieki skrzypiec i ciepłe wokale przenikają się z elektroniką balansującą na krawędzi industrialu i psychedelii. Polsko – Angielskie trio zabiera wszystkich zainteresowanych w intensywną podróż – meandrując pomiędzy krainami piękna, melancholii, agresji i łagodności. Krótko mówiąc – ta muzyka to bogactwo emocji i niesamowite spotkanie dwóch odmiennych mentalności. Debiutancki album „Anthems Flesh” ujrzał światło dzienne nakładem Redroom Rec w UK w maju 2012. 
www.7jk.eu



Robert Marciniak + Wojtek Konikiewicz + Waldemar Jędruszak

Robert Marciniak – współzałożyciel i były współpracownik niezależnych labeli War Office Propaganda i Rage In Eden Records, jak sam się określa „robotnik muzyczny” odpowiedzialny za ambientowe i około industrialne projekty Insphera, Insuffer i Rukkanor. 
voximpera.pl


Wojtek KonikiewiczMultiintrumentalista. W latach 80–tych związany z progresywnym nurtem polskiego jazzu (Tie Break, Sesja, Green Revolution, Free Cooperation). Ma na koncie współpracę m.in. z zespołami: Klaus Mitffoch, Armia, Izrael, Kultura, Tilt, 52UM, T.Love oraz Lechem Janerką, Grzegorzem Ciechowskim (Obywatel GC) czy Robertem Brylewskim, a także wieloma muzykami z zagranicy – m.in. Anglii, RFN, Japonii, Korei Pd. i USA. Swobodnie porusza się w estetyce jazzu, rocka, muzyki elektronicznej, eksperymentalnej oraz współczesnej. Producent, twórca muzyki do spektakli telewizyjnych, operowych, teatralnych, baletowych, pantomimy i filmów. Uczestnik niezliczonej ilości multimedialnych oraz interdyscyplinarnych projektów i przedsięwzięć, prowadzi artystycznie festiwale, warsztaty muzyczne i wykłady. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt płyt nagranych w niezwykłych formacjach. 
facebook


Waldemar Jędruszak – Dziecko przemian ustrojowych, multiinstrumentalista, producent, inżynier dźwięku, założyciel Aesthetic Audio. Miłośnik muzyki, usilnie zrywający klapki ze swoich uszu. Były gitarzysta legendarnego Angelreich, obecnie aktywny w zespołach Scylla, ODC oraz Diamonds And Guns.



Agressiva 69

Założona w 1987 przez Tomasza Grocholę i Jacka Tokarczyka. Pierwszy album, „Deus Ex Machina” (1992, SPV Poland) – był czymś zupełnie nowym na polskim rynku muzycznym. Szereg sukcesów przysłużył się do tego, że występowali na największych scenach w Polsce i Europie (np. u boku Prodigy, Paradise Lost, New Model Army, The Mission, Front 242, Marc Almond, Alphaville...). Martin Atkins (PIL, Killing Joke, Nine Inch Nails, Pigface) czy Wayne Hussey (The Mission, Sisters of Mercy) wzięły udział w nagraniach wydanego w 2005 roku albumu “In”. Grupa została wielokrotnie doceniona przez polską branżę muzyczną. Klip do “Situations” był nominowany aż w 6 kategoriach na Yach Film Festival w 2003 roku i został nagrodzony nagrodą Grand Prix oraz w kategorii “animacja roku”. W 2012 płyta „Republika 69” była nominowana do Fryderyka, jako płyta roku. Ukazał się także wyjątkowy album „Ummmet” będącym artystyczną wizją tak ambientowej jak i industrialnej muzyki. Dziś grupę tworzą: Tomek Grochola, Robert Tuta, Jacek Tokarczyk, i Filip Mozul. 
www.agressiva69.pl



C.H. District

Mirosław Matyasik działalność artystyczną rozpoczął w 1996 współtworząc śląską scenę industrialną. Od 1998 podstawę jego twórczości stanowi projekt C.H. DISTRICT. Jako producent muzyczny współpracował z grupą performance/video art SUKA OFF co zaowocowało zdobyciem nagrody indywidualnej na Łódzkich Spotkaniach Teatralnych 2002 za muzykę do spektaklu „Matryca–Hardware”. W 2002 r. podpisał kontrakt z francuską wytwórnią M–TRONIC na wydanie cd/split z holenderskim DUUSTER. Następne płyty c.h.district – „SLIDES” (2005), „CONCLUSION” (2012) były znakomicie przyjęte przez recenzentów i fanów muzyki elektronicznej . Zaowocowało to licznymi występami w całej Europie. Jest stałym rezydentem, katowickiego klubu „Elektro”, jednym z inicjatorów Festiwalu Nowa Muzyka. W 2012 projekt zasilił Adam Białoń – wokalista legendarnej grupy NOWY HORYZONT. Aktualnie pracują nad nowy materiałem.
www.chdistrict.com



Adam Białoń

Homo Industrialis. Wokalista i współzałożyciel śląskich kapel GARAŻ W LEEDS, NOWY HORYZONT, DÜSSELDORF. Były aktor katowickiego Teatru COGITATUR, twórca happeningów, muzyk projektów AUTOMIND, SCHEMEBOYS a także Współpomysłodawca Grupy Twórczej ATEM oraz KUNST MHZ. Wnikliwy obserwator horyzontu zdarzeń... Anioł i demon w jednej osobie. Coincidentia Oppositorum. W roku 2012 zaproszony do współpracy w zespole CH DISTRICT Mirosława Matyasika. Obecnie intensywnie pracują nad nowym materiałem.
facebook



Fuka Lata

Warszawski duet elektroniczny, który tworzą Lee Margot i DR Mito. Grają kosmiczny pop skażony melancholią i romantyczną symboliką. Mają wyjątkową wizje – przedziwną i nowoczesną, intymną ale ekspansywną, ciemną i skrząca się. Synth–pop w którym można usłyszeć motoryczne rytmy i disco– arpedżia Giorgio Morodera. To daje zarazem coś futurystycznego i nie z tego świata. Wydali dwie płyty oraz zagrali wiele koncertów w kraju i zagranicą (min. POP Montreal (CA), Moon Ride (SK), Off Festival (PL) Dont Panic CJG). Ich poprzednie albumy były jak podróżowanie przez nieskończone możliwości stylistyczne. Teraz styl zdaje się ugruntowywać. Grają koncerty, podróżując przez Wschodnia Europę, Niemcy, Polskę. Jesienią 2013 roku pojawi się ich nowa płyta, wydawcą będzie Requiem Records.
fukalata.bandcamp.com



The Complainer

Wojciech Kucharczyk, ur. 1969 w Katowicach. Artysta muzyk, dizajner, animator kultury. Najbardziej znane muzyczne zespoły i projekty to The Complainer, Mołr Drammaz, Retro*Sex*Galaxy, Pathman, Go Underground To See More Animals, HWDJazz. Od początku 2013 występuje solowo pod własnym nazwiskiem. Od 1995 prowadzi mikrowydawnictwo MIK MUSIK, które w 2012 wróciło do aktywności po kilkuletniej hibernacji. Ma na koncie kilkadziesiąt płyt, wiele wystaw, książki, albumy i mnóstwo zrealizowanych projektów graficznych lub innych wizualnych. Znany jest w PL i w dalekich stronach – koncertował od Moskwy, Mińska i Tel Avivu przez Paryż i Londyn aż po Nowy Jork, Miami i Mexico City. Swoje prace wystawiał w nie mniej relatywnie egzotycznych miejscach, nawet w Betlejem. Mieszka w Skoczowie. 
www.thecomplainer.mikmusik.org



Jacaszek

Kompozytor i producent muzyki elektroakustycznej, łączącej dźwięki preparowane elektronicznie z żywym instrumentarium. Współpracuje z muzykami, choreografami, artystami tworzącymi nowe media i performerami, a także z malarzami, poetami, pisarzami. Ma na swoim koncie cztery autorskie albumy. Jest jednym z kuratorów Festiwalu C3 / Club Contemporary Classical/, który w 2011 roku odbył się w Berlinie, Essen i Gdańsku. Ważną rolę w twórczości, pełni współpraca z twórcami filmowymi i teatralnymi. Za muzykę skomponowaną do spektaklu Teatru Telewizji „Golgota Wrocławska” w reżyserii Jana Komasy otrzymał Grand Prix Festiwalu Dwa Teatry w 2009 roku. Skomponował muzykę do spektakli „2084” i „SHOWTIME” w reżyserii Michała Siegoczyńskiego. Jest autorem ścieżki muzycznej do filmu Marca Silvera „There is no others there is only us”, filmu dokumentalnego Jolanty Krysowatej „Nigdy nie wrócisz do domu” oraz filmu pełnometrażowego „Sala samobójców” Jana Komasy. 
www.jacaszek.com



Ireneusz Socha

Urodził się i mieszka w Dębicy. Współtwórca artzine’u D.R.U.T. (1985–1987). Założyciel i lider grupy Kirkut–Koncept (1985–1991). Współpracownik wielu grup tworzących na pograniczu różnych stylów muzycznych (m.in. Na Przykład, Przestrzenie, Hiena, Romantisk Kronik, Teenbeat). Wyprodukował płyty autorskie: Mikrosłuchowiska (1998), With/Without (2000), KITS (2002), Porządek : Chaos (2003), Sztetlach (2005), KITS Four Years In Pieces (2007), Polin (2012). Tłumacz książki Chrisa Cutlera O muzyce popularnej (1999). Autor przekładów beletrystyki angielskojęzycznej (m.in. Jądro ciemności Josepha Conrada, Zew krwi Jacka Londona czy Wielka podróż Tomka Sawyera Marka Twaina). Publikował recenzje, eseje i tłumaczenia w bruLionie, Studium, Pasażerze, Czasie Kultury i Exit oraz w serwisie internetowym Serpent.pl. W 2000 r. założył wytwórnię muzyczną Dembitzer Music. Przetłumaczył na język polski Księgę Dębicy (Sefer Dembitz). 
www.dembitzer.pl



Bolesław Błaszczyk

Wiolonczelista kwartetu smyczkowego Grupa MoCarta (The Moz’art. Group), muzykolog. W latach 80–tych współtwórca grup 997, Sernik Zamordowany Wkrótce Nielegalny, Transylwania, Grupa MM. Zajmuje się twórczością kompozytorów związanych ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. Wspólnie 
z Eugeniuszem Rudnikiem skomponował Epilogos na taśmę. Od wczesnej młodości łamie smyczkiem rozmaite tabu. Miłośnik muzycznego kiczu. 
facebook



Taslim

Mieszka w Vancouver, obdarzona charyzmatycznym, hipnotycznym głosem nagrywa jako Soma. Muzykę w Kanadzie tworzy wspólnie z Arkadiuszem Wasiem (ex Multicide i Komuna Otwock). Mówi także po polsku. Soma to imię mitycznej rośliny/kwiatu, którego nikt nie może zidentyfikować. Jest pojęciem połączonym z różnymi kulturami. 
zakroczymska.bandcamp.com



Bartek Księżyk

Wokalista, autor tekstów, lider zespołu NeLL, który ma na koncie dwie płyty długogrające („White Noise Zone” i „Dogs and Horses”) oraz wydawnictwa. NeLL jako pierwszy w Polsce wydał płytę przez crowdfundingowy portal Megatotal. Bartek jest współautorem muzyki do filmu „Die Nibelungen: Siegfried”. Regularnie współpracuje z Maciejem Stanieckim przy produkcjach NeLL i K–essence – swojego solowego projektu, którego pierwsza płyta „Prince of Pawns” jest w przygotowaniu. 
nell.art.pl


RECENZJE


Requiem Records to mała wytwórnia płytowa prowadzona przez Łukasza Pawlaka, zorientowana na szeroko pojętą elektronikę - od ambientu po industrial. Ostatnio Pawlak podjął dość mocną ofensywę reklamową swojego labelu, a flagowym wydawnictwem uczynił składak zawierający covery bardziej i mniej znanych piosenek, które okupywały listy przebojów w latach 80. ubiegłego wieku.

Brzmi znajomo? Nie tak dawno temu autorski zestaw Greatest Hits of 80's wyszedł spod konsoli Wojciecha Kucharczyka. Coś jest na rzeczy, gdyż complainerowa wersja Blue Monday New Order znalazła się i na tym wydawnictwie. Nieważne, kto komu podsunął pomysł na całą płytę - ważne, że Pawlak przekonał do projektu kilka gorących nazwisk. Mamy więc autorskie wizje ejtisowych przebojów w wykonaniu Jacaszka, Agressivy 69 czy Fuka Lata. Ale oprócz nich dostajemy kilka mniej znanych nazw artystów, którzy bez kompleksów zmierzyli się z evergreenami. A finalny efekt okazuje się bardzo zróżnicowany. Mimo że posypana brokatem tęczowa okładka może wskazywać, że na tapetę zostały wzięte same disco-klasyki, to na remake Boys Boys Boys nie ma co liczyć. Tu disco jest w ilościach znikomych. Są rzeczy powszechnie znane (Das Model Kraftwerku), jak i te raczej zapomniane (I Just Can't Wait Mandy Smith). Większość zaproszonych artystów przynależy do elektronicznej sceny, choć często można tu napotkać organiczne brzmienia. I jak to w przypadku wielu składanek, nie ma co skupiać się na każdej kompozycji - pozwolę sobie wymienić te przeróbki, które najmocniej zapadły mi w pamięć.

Miejsce pierwsze zajmuje bezapelacyjnie Małgorzata Florczak wspomagana przez Maszyny i Motyle. Ich wersja klasycznej kompozycji The Cure jest oszałamiająca. Lullaby w nowym wydaniu nabiera nerwu i drapieżności, wywołuje u słuchacza stan paranoi. Dobrze brzmiące bębny, upiorny szept i industrialny riff gitary sprawiają, że oryginał staje się ledwie słodką piosenką na dobranoc.

Odrobinę niżej lokuję I Like Chopin Gazebo w wersji Jacaszkowej. Jacaszek w tym kawałku śpiewa! Pomińmy fakt, że dobrego głosu człowiek nie ma - ale swoją atłasową elektroniką nadał utworowi miłego dla ucha eterycznego wymiaru. Fajnie usłyszeć Jacaszka piosenkowego, takiego z czasów współpracy z Miłką Malzahn. Nie wiem, czy pan Michał tworzy jakieś nowe kompozycje, ale jest w bardzo dobrej formie.

Ostatnie miejsce na podium to też pościelówa. Co można wydobyć z Tainted Love pokazał Marylin Manson. Fuka Lata podeszła do tematu w całkowicie odmienny sposób. Spowolniono linię melodyczną, warstwę dźwiękową zamieniono w ezoteryczne plumkanie, Lee Margot umieszczono w sypialni i obleczono w półprzezroczystą pościel. Powstała rzecz lepka, erotyczna i oddziałująca na zmysły.

Tuż za podium plasuje się Prawatt. Przyznam się, że oryginalną wersję Der Mussolini w wykonaniu Deutsch Amerikanische Freundschaft usłyszałem po raz pierwszy pół godziny przed zabraniem się do pisania tej recenzji. Prawatt podjął się próby przetłumaczenia tekstu z języka niemieckiego na polski. To nie było trudne, gdyż tekst to prosty i jest go mało, ale finalny efekt wkręca się w mózg niczym soniczny prion. Klękaj na kolana/ Kręć się w prawo/ Kręć się w lewo/ Klaszcz w ręce/ Tańcz jak Adolf Hitler/ Tańcz jak Mussolini/ Tańcz jak Jesus Christus/ Tańcz jak Jesus Christus. A jeśli dodamy do tego prawattowy trans, to otrzymamy trzyipółminutowy mindfuck.

Ostatnia gwiazdka wędruje do Macieja Stanieckiego i Bartka Księżyka. Ashes to Ashes w wykonaniu tych dwóch panów jest zgrabnym hołdem dla oryginału, umiejętnie nasyconym emocjami. Choć jak dla mnie głos wokalisty NeLL (którego lubię) jest zbyt „płaczliwy”. Lepsza powściągliwość umiejętności wokalnych tylko wzmocniłaby introwertyczny efekt.

A dalej? Również ciekawe rzeczy. Dawno nie słyszany NOT w połamanym, nieco cyrkowym The Dark Age of Love (Marka Almonda & Coil), pastiszowe Blue Monday New Order z niezłym newromantikowym wokalem Kucharczyka, wyciszone Shipbuilding Ireneusza Sochy oraz pompatyczne, choć wierne oryginałowi Maid Of Orleans (7JK/Job Karma + Sieben).

Trochę zawodzi trio Wojtek Koninkiewicz + Robert Marciniak + Waldemar Jędruszak. Może i mają pomysł na rozpoczęcie Cars Gary'ego Numana, ale już kompletnie nie wiedzą jak go rozwinąć i przez cały utwór jadą na jednym riffie. Z kolei Agressiva 69 ma pomysł na cały utwór, ale jest w nim zbyt przewidywalna. Doceniam wybranie Tak długo czekam Republiki, ale po kilku minutach przyczajonej brudnej elektroniki doskonale wiadomo, kiedy nastąpi gardłowy wybuch. Das Moon niewiele zmieniło w Das Model - podoba mi się jedynie linia melodyczna, której tembr kojarzy mi się z Królem Zespołu Reprezentacyjnego. Również chłodno podchodzę do Wicked Game Macieja Stanieckiego i Magdy Gaj-Nowickiej. Parę lat temu Natalia Fiedorczuk z zespołem Orchid zrobiła to podobnie, tyle że lepiej.

Podsumowanie, podobne jak w przypadku składaka Nasiono Swap Singers z ubiegłego roku. Wprawdzie to tylko składanka, a tyle przynosi radości!

Grzesiek Kopeć [avatar] wearefrompoland 

Do "tribute albumów" mam raczej chłody stosunek. Zwykle są to zbieraniny rozmaitych stylistycznie i nierównych coverów. W związku z tym, że poszczególne utwory są przeważnie nagrywane w różnych miejscach, także jakość nagrań odbiega od siebie. Powstające przez ostatnie 20 lat płyty dedykowane np. Dead Can Dance, The Cure, Joy Division i Depeche Mode z reguły rozczarowywały. Ostatnio ukazały się dwa interesujące zestawy, co ciekawe, oba dołączone do muzycznych czasopism - "Ahk-toong Bay-bi Cobvered ("Q") i "Power Corruption & Lies. Covered" ("Mojo"). Pierwszy mniej spójny, ale zawierający kilka rewelacyjnych przeróbek, drugi mniej odkrywczy, ale za to równiejszy stylistycznie. Tym większą niespodzianką jest dla mnie wydany przez Requiem Records album "Glad I Was Young In The 80's". Nie jest to hołd dla żadnego konkretnego zespołu, lecz rodzaj wspominków z lat 80. Bez wątpienia wydawca, Łukasz Pawlak, pragnie ogrzać się w modzie na tę muzyczną dekadę, niemniej robi to w świetnym stylu. Płyta jest przemyślana i spójna. Wspólny mianownik stanowią rozmaite odmiany elektroniki (okolice electro, trip hopu, industrialu, a nawet tzw. nowej kameralistyki). Żadna kompozycja rażąco nie odbiega od wysokiego poziomu całości. Na szczególne wyróżnienie zasługują dwa nastrojowe covery Macieja Stanieckiego ("Wicked Game" i "Ashes to Ashes"), Maszyny i Motyle w minimalistyczno-horrorowej wersji "Lullaby", Fuka Lata z całkowicie zmienionym, uroczym "Tainded Love", The Complainer brawurowo rozbrajający "Blue Monday", trip-hopowy Jacaszek przewrotnie interpretujący ... "I Like Chopin" oraz Bolek Błaszczyk + Soma + Marcin Bociński w nie mniej przewrotnej, zahaczającej o nową kameralistykę przeróbce "I Just Can't Wait"... Mandy Smith. Uff. Jest jeszcze D.A.F. (tekst "Der Mussolini" zawsze budził moje zażenowanie, choć żadna w tym wina Prawatta, autora całkiem dobrej przeróbki), Republika i dwa Kraftwerki. I wszystko trzyma się kupy! Gratulacje!

Marek Horodniczy facebook

© requiem records