Prawdopodobnie pierwszy w historii "tribute band" (czy też "cover band") grupy industrialnej. Konceptualny projekt (powstały w 2009 r), członków nieistniejącej już grupy MIKROWAFLE. W założeniu, podobnie, jak ma to miejsce w przypadku grup naśladujących np. THE BEATLES - artyści wcielają się w oryginalne postacie i odtwarzają w większości oryginalne kawałki grupy THROBBING GRISTLE. Jednak zjawisko jest bezprecedensowe, gdyż obiekt wcielenia jest nietypowy: ta sztuka nie jest "ładna" ani "grzeczna", w potocznym ujęciu. Możemy to nazwać "sztuką mistyfikacji", czy też "szktuką kamuflażu".

Pojawienie się THROBBING GRISTLE na początku lat ’70 ubiegłego wieku, miało dość fundamentalne znaczenie dla rozwoju współczesnej awangardy muzycznej, zwłaszcza jej odłamu pod szeroko pojętym określeniem "industrial music", czy "noise-music", ale także dla ekstremalnego (eksterminacyjnego) performance-art, następstwa epoki KAMP i akcjonistów wiedeńckich. T.G. wywarło piętno w życiorysie niejednej osoby, podobnie, jak na nas w naszej młodości. Realizacja projektu stała się więc obowiązkową konsekwencją naszych zainteresowań i penetracji.
Można stwierdzić, że projekt jest czytelny i zrozumiały raczej dla tej wąskiej grupy odbiorców, którzy kojarzą THROBBING GRISTLE przynajmniej z nazwy, ale jednocześnie zwraca uwagę zainteresowanych na znaczenie tych znanych prekursorów i zjawisk.

Projekt THROBBING WAFLE nie ma być jednak wiernym naśladowcą (odtwórcą) T.G. (jak to jest w przypadku grup naśladujących THE BEATLES). THROBBING WAFLE skupiają się na wczesnych dokonaniach starego T.G. (z okresu lat 70.-80.) - bo im się on najbardziej podoba... Posługują się jednak nowoczesnym sprzętem (o jakim w latach 70. można było tylko pomarzyć) i technologią HD video. Są też własne wtrącenia, rodem z MIKROWAFLI. Jest to rodzaj kolejnej prowokacji, bowiem THROBBING WAFLE to jednocześnie lekka ironia i sarkazm na temat wspóczesnej, bardzo serio pojmowanej "sceny industrialnej" (czemu nawet sprzeciwiali się jej twórcy).

THROBBING WAFLE z założenia nie występują w klubach muzycznych, a wyłącznie w galeriach, salach kinowych, teatralnych, dużych przestrzeniach fabrycznych. Penetrują sztukę ekstremalną: szok, prowokacja i experyment. Prąd, sex, magia, religia, hipnoza i przede wszystkim pulsacja.

Pierwszy performance - narodziny THROBBING WAFLI - "Birth" - odbył się na międzynarodowym festiwalu Audio Art w Gdyni (Teatr Muzyczny, 28-11-2009). Drugi - "Death" - w Galerii Manhattan w Łodzi, w 2011 i był poświęcony zmarłemu Peterowi "Sleazy" Christophersonowi, członkowi Throbbing Gristle, które od tego czasu już nigdy nie wystąpi w oryginalnym składzie.

Ostatni dotychczas, trzeci koncert-performance miał miejsce na otwarciu wystawy "Mit i melancholia", w Muzeum Nowoczesnym we Wrocławiu (2012).