News

Materiał bardzo długo oczekiwany, przepięknie przy tym wydany, z kolażowymi grafikami na okładce i jeszcze wersją deluxe opublikowaną w 30 kopiach (można ją znaleźć tutaj). Kwartet Nemezis (Bociński, Kucz, Pawlak, Staniecki) wziął na warsztat różne kompozycje Pawła Mykietyna, dostając wcześniej zielone światło do przeróbek od ich autora. Efekt nie szokuje o tyle, że sam Mykietyn jest uwrażliwiony od lat na brzmienie poszukującej muzyki niefilharmonicznej. Z drugiej strony – przeróbki dotyczą fragmentów utworów na klasyczne instrumentarium, więc jednak element ciekawości jest. Najsłabiej wyszło to w koncertowym „Back To Square One”, niepotrzebnie wydłużonym i nużącym. Dobrze w „A Song Whose Lyrics Have Been Forgotten”, gdzie posępne beaty podkreślają liryczny charakter oryginalnych partii z „Kartki z albumu” (na wiolonczelę i taśmę). Nie jestem do końca przekonany do głosów i field recordingów w tym i kolejnym („Signals”) nagraniu, ale z całą pewnością najlepszym materiałem do przeróbek okazały się wczesne utwory Mykietyna – „3 for 13″ (1994) i „4 for 4″ (1999). Paradoksem tej płyty jest to, że choć duże wrażenie robi szczególnie gra pogłosem, próba zagłębienia się w przestrzeń oryginalnego nagrania („Echoes”), to w sumie mamy przede wszystkim album bardzo miły w słuchaniu, ułatwiający niewątpliwie kontakt z Mykietynem. Znikają walory operowania tempem, czasem w kompozycjach PM. A końcowy „A Couple with Their Heads…” z zagęszczonymi repetycjami robi z niego na pewno bardziej Reicha niż Szymańskiego. Zadanie zacierania granic i edukowania nowej publiczności zostało wykonane, choć w paru momentach oczekiwałbym bardziej radykalnego spojrzenia.

 

Bartek Chaciński
polifonia