Pancerne Rowery powstały wiosną 1981 roku w Gdyni. Ostatni koncert zespół zagrał na festiwalu w Jarocinie w lecie 1989 roku. Osiem lat istnienia „Pancernych Rowerów” można podzielić na dwa zasadnicze okresy stylistyczne: Okres I – 1981–1986 – punk–awangarda; Okres II – 1986–1989 – grunge (hippie–punk).
Okres I – 1981–1985 – punk–awangarda.
Zespół „Pancerne Rowery” założyło trzech 16–letnich kumpli z 1–szej klasy ogólniaka; Jędrzej „Kodym” Kodymowski, Michał „Misiek” Orlewicz oraz Roman „Asfalt” Sebastyański, nie posiadając żadnych formalnych umiejętności muzycznych. Zasadniczą ideą „Pancernych Rowerów” było kreowanie tzw. „emocjonalnych przekazów”.
Pierwszy koncert odbył się jesienią 1981 roku w niewielkim klubie studenckim „Trops” w Gdańsku. Był to nieformalny (podziemny) przegląd lokalnych punkowych kapel, zorganizowany przez zespół „PKS” (z Gdańska), obok którego (i Pancernych Rowerów) zagrał jeszcze „Zwis” z Gdańska i „Zero” ze Słupska. Na tym koncercie „Kodym” grał na basie, „Misiek” na gitarze, a „Asfalt” śpiewał i grał na gitarze. Na perkusji zagrał „Kwiat” (jedyny koncert). Od 1982 roku (do końca) na perkusji zaczął grać w „Pancernych Rowerach” Mariusz „Badżi” Dunaj. Zespół miał próby w piwnicy domu rodziców „Badżiego”.
W czasie stanu wojennego (grudzień 1981 – lipiec 1983) „Pancerne Rowery” grały podziemne ”próby–koncerty” dla kilku/kilkunastu osób, w różnych salkach do prób (swojej i zaprzyjaźnionych zespołów). Pod koniec 1983 od „Pancernych Rowerów” odchodzi „Kodym”, który zakłada zespół Apteka.
W okresie 1983–1986 „Pancerne Rowery” próbują w Domu Kultury „Kolejarz” w Gdyni, mając dostęp do bardzo wielu instrumentów, takich jak np.: pianino, organy, kontrabas, saksofony, trąbka, flet, ksylofon. Do zespołu dołącza Elżbieta „Malwina” Wyczyńska (śpiew) oraz Jasiu „Gruby” Pawlik (bas, gitara) i Darek „Darko” Wojciechowski (klawisze, waltornia, trąbka).
Przez trzy lata zespół eksperymentuje muzycznie, tworząc styl, który sam określa jako „impresje filmowe”. W tym okresie, podobnie do „Pancernych Rowerów” grają w Polsce: „Szelest Spadających Papierków” (Gdańsk), „Reportaż” (Poznań), „Orkiestra Ósmego Dnia” (Poznań), „Praffdata” (Warszawa) i „Radio Warszawa” (Warszawa).
W lecie 1984 roku „Pancerne Rowery” organizują w „Kolejarzu” w Gdyni pierwszy, nieformalny przegląd progresywnej muzyki Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej, zapraszając „Aptekę”, „Bóm Wakacje w Rzymie”, „Polish Cham” i „Szelest Spadających Papierków”.
Rok później, w tym samym klubie, „Pancerne Rowery” organizują już formalny (ze wszystkimi wymaganymi zgodami i cenzurą) przegląd Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej w pełnym składzie. Wszystkie te zespoły wyjechały następnie na ogólnopolski Przegląd Muzyki Alternatywnej i Awangardy Rockowej „Poza Kontrolą” w Warszawie (po przeniesieniu z Torunia), który zorganizowała Agencja „Rock Front” Grześka Brzozowicza.
Na tym Przeglądzie „Pancerne Rowery” uznano za najlepszy zespół awangardowy (jurorem był znawca tematu Henryk Palczewski). W swoim artykule dla japońskiego magazynu muzycznego, w rubryce „From the World Scene – Poland” Palczewski przedstawił potem polską scenę awangardową, zestawiając „Pancerne Rowery” i „Szelest Spadających Papierków” z Trójmiasta obok współczesnych awangardowych polskich wykonawców, takich jak „Reportaż”, „Radio Warszawa” i „Orkiestra Ósmego Dnia” oraz historycznych sław, jak „Romuald i Roman”, „Dżamble”, Marek Grechuta, „SBB” i „Osjan”.
W 1986 roku „Pancerne Rowery”, wspólnie z „Radio Warszawa”, wyjechały na kilka koncertów po Zagłębiu Ruhry w Niemczech Zachodnich, gdzie w studio muzycznym w Recklinghausen nagrały 3 utwory (w tym jeden wspólnie z „Radio Warszawa” i niemieckim zespołem „Les Funny Beduins”).
W latach 1985–86 „Pancerne Rowery” zagrały kilkanaście koncertów w różnych klubach studenckich w Trójmieście i w Polsce (wspólnie z innymi zespołami Alternatywnej Sceny). Wiosną 1986 roku od zespołu odchodzi „Malwina” i „Darko”, a dołącza Janusz „Pierzasty” Sokołowski (gitara).
Muzyka „Pancernych Rowerów” powoli ewoluuje w kierunku gitarowej psychodelii, łącząc w sobie mocną energię punk–rocka i trans amerykańskiej, hipisiarskiej muzyki lat 1960–tych.
Lista utworów
- Sopot 4 rano
- Niebieskie pudełko
- Punktualizm
- Dziordzio
- Dance and die
- Schiza
- Ostatni horyzont
- Zmyślony czas
- Gdańsk 4 rano
- Nie odchodź
- Codziennie codziennie
- Tu gdzie mieszkam
- Wind and freedom
- Biała Afryka
- Śnieżny waltz
- Chłopiec z plakatu
- Gdynia 4 rano
Wykonawcy
Mariusz „Badżi” Dunaj (perkusja, grzechotka),
Michał „Misiek” Orlewicz (słowa, gitara, saksofon, klawisz, bębny),
Janusz „Gruby” Pawlik (bas)
Roman „Asfalt” Sebastyański (słowa, głos, gwizd, klawisz, ksylofon, bębny, flet prosty, taśmowa kamera pogłosowa, sampler perkusyjny)
Janusz „Pierzasty” Sokołowski (gitara)
Dariusz „Darko” Wojciechowski (pianino/fortepian, klawisz, trąbka, waltornia)
Elżbieta „Malwina” Wyczyńska (głos, słowa)
oraz
Adam „Josel” Toczko (mix)
Piotr „Baran” Baranow (menago)
gościnnie:
Jacek Gajdus (wiolonczela)
Tomasz „Tomanek” Krawczyk (saksofon)
Nieznajomi (głos, gwizdy)
„Les Funny Beduins” (klawisz, perkusja, klarnet, bas)
Paweł z „Familii Radio Warszawa” (głos)
Produkcja
Remix – Karol „Nasiono” Schwarz, Roman „Asfalt” Sebastyański
Mastering – Karol Schwarz, „Nasiono Records”
Re–mastering – Piotr Nykiel (z wykorzystaniem programu iSRC firmy Nykiel–Audio, www.nykiel–audio.pl)
Projekt wydawnictwa – Łukasz Pawlak. Współautor grafiki – Roman Sebastyański
