Poczynając od acidowych ośmiobitowych eksperymentów na komputerach Amiga i Atari, poprzez improwizowane industrialno smyczkowe suity aż po breakbitowo futurystyczno dystopijne pejzaże – unikalny styl NAJAKOTIVY trudno opisać w kilku słowach. Pomimo intensywnej aktywności nagraniowej (eksperymentalne nagrania domowe i późniejsze profesjonalne sesje zarejestrowane w podziemiach warszawskiej Akademii Muzycznej), żywiołem NAJAKOTIVY były performatywne koncerty – z wizualizacjami na taśmie filmowej, niszczeniem kilofami telewizorów czy cięciem diaksami wraku samochodu na scenie żoliborskiego kinoteatru Tęcza, z którym grupa była ściśle związana.

Szerokie spektrum nagrań na obu płytach dopełnione jest bogato ilustrowaną książeczką zawierającą kolaże zdjęć zespołu i szczegółowo, barwnie opisaną historię, pełną groteskowych szczegółów, które wprowadzają słuchacza w niebezpieczny i powykręcany świat Warszawy lat 90., widzianej oczami nastolatków, których bez przesady można dziś nazwać niedocenionymi pionierami stylu.